Independence Day

Weer terug van een kleine blogpauze. Er was familie op bezoek dus kwam het er even niet van. Een van de moeilijkheden van het bloggen is om het regelmatig te blijven doen. Maar vanaf heden dus hopelijk weer iets regelmatiger.

Vandaag valt er iets te vieren in Gambia. Het land is 43 geworden! Even zoveel jaar geleden werd Gambia het 37ste onafhankelijke land op het continent & verloor The British Empire haar laatste bolwerk in West-Afrika. Alhoewel, bolwerk... het werd ook meteen het kleinste land van Afrika, een positie die het sindsdien handhaaft.

Sinds de onafhankelijkheid heeft het land 2 presidenten gekend. Voordat de huidige president & despoot Jammeh in 1994 via een militaire coup de macht greep, werd het land zo'n dertig jaar door Sir Dawda Jawara geregeerd. Beide presidenten hebben The Gambia niet direct de economische en politieke ontwikkeling gebracht waar ieder land recht op heeft. Tijdens Jawara's bewind was het land feitelijk een 1-partij staat en verkeerde de infrastructuur in deplorabele staat. Onder Jammeh is in dat laaste verandering gekomen, maar profiteert de arme bevolking niet van de economische groei. Sterker nog, armoede is de laatste tien jaar alleen maar toegenomen en waar de infrastructuur langzaam aan verbetert, gaat de politieke situatie hard achteruit. Daarnaast is de president tot de conclusie gekomen dat hij AIDS kan genezen. De vooruitzichten voor het land zijn somber. Maar verandering zit in een klein hoekje en vandaag is het vooral feest. Hoogtepunt: Youssou N'Dour die vers is ingevlogen uit Senegal (tenminste, als de staking op Dakar Airport inmiddels voorbij is) voor een optreden vanavond in het Independence Stadium.