4th of July & andere expatborrels

In grote landen met een al even grote internationale gemeenschap gaat er geen week voorbij zonder min of meer verplichte borrels. Gambia is zo groot niet en dat geldt zeker ook voor de internationale gemeenschap. Het aantal diplomaten en andere expats dat voor internationale organisaties werkt is op de vingers van twee mensen te tellen. Plezierige bijkomstigheid is dat er weinig officiele borrels zijn. Tot vorige week. Toen waren er ineens 2 cocktails. De Ambassadeur van de Verenigde Staten requested the pleasure of my company. En de Ambassadeur van het Koninkrijk der Nederlanden, Z.E. Johannes W. Gunivortus Jansing had the honour to invite me for a cocktail at the Kairaba Hotel.

De cocktail van de Amerikanen was natuurlijk ter gelegenheid van the 4th of July, Independence Day. Bij de ingang kreeg iedereen een vriendschapspeldje met de gekruisde vlaggetjes VS-Gambia. Daarna volgde een praatje van de ambassadeur over de ondertekening van de onafhankelijkheidsverklaring in Philidelphia in 1776 en hoe de VS met Gambia een gemeenschappelijk belang hecht aan de naleving van mensenrechten en andere heel belangrijke zaken zoals terrorismebestrijding. Dat je als diplomaat de huid van de president van een gastland niet volscheldt begrijp ik nog wel. Maar dat je ronduit leugens gaat staan verkopen over hoe Gambia hecht aan mensenrechten en meer van dat soort onzin begrijp ik minder goed. Het was gelukkig toch z'n laatste speech, de dag erna vloog de ambassadeur definitief terug naar de VS. Exit Joseph Stafford. De laatste spreker was de Gambiaanse minister van buitenlandse zaken, Bala-Garba Jahumpa. Die wist niet hoe snel hij het punt van de mensenrechten moest benadrukken. (Let wel, dezelfde Garba-Jahumpa heeft een paar maanden geleden een journalist laten oppakken die onwelgevallig over de president had geschreven. Helaas voor haar zat de minister in hetzelfde vliegtuig waarmee ze vanuit de VS naar Gambia vloog om de begrafenis van haar vader bij te wonen. Gespot en opgepakt. Geluk is wel dat ze de uitspraak in vrijheid mag afwachten.) Op een gegeven moment had de minister het over bijen en andere insekten waarna ik de bar maar weer eens ging opzoeken.

Voor de Nederlandse cocktail was geen officiele aanleiding. Nederland heeft geen ambassade in Gambia, maar de ambassadeur in Senegal ' doet Gambia erbij'. Van tijd tot tijd moet ie z'n gezicht even laten zien om de banden met de Nederlandse gemeenschap aan te halen. Die gemeenschap is hier met zo'n 100 man redelijk groot. Ze waren er niet alle honderd terwijl de drank toch gratis was. Al met al een gezellige borrel en het aanhalen van de banden is volgens mij ook redelijk gelukt. Op naar de volgende borrel... 14 Juillet...La France!